Aktualizacja: 23 lipca 2024 r. Stan prawny artykułu aktualny na 23 lipca 2024
Umowa o zachowaniu poufności (umowa NDA, non disclosureagreement) jest jedną z ważniejszych umów, jakie powinien zawierać przedsiębiorca. Chroni ona najbardziej istotne informacje firmy, w tym finansowe, handlowe, techniczne, technologiczne i know-how, przed ujawnieniem lub niewłaściwym wykorzystaniem. Umowa o zachowaniu poufności,tj. umowa NDA, powinna być podpisana przed rozpoczęciem współpracy, chociaż zdarza się, że jest podpisywana już w czasie współpracy.Inaczej powinna wyglądać umowa o zachowaniu poufności (umowa NDA) z pracownikiem i zleceniobiorcą, a inaczej umowa o poufności z klientem, podwykonawcą lub inwestorem.
W praktyce zdarza się, że rolę umowy o zachowaniu poufności (umowy NDA), pełni odpowiedni paragraf, czyli klauzula poufności w umowie zasadniczej. Nie ma jednej umowy o zachowaniu poufności, ani jednej klauzuli, która pasuje do każdej sytuacji. Dlatego warto wiedzieć, co powinna zawierać skuteczna umowa o zachowaniu poufności (umowa NDA) lub klauzula poufności.
Umowa o zachowaniu poufności albo umowa NDA – co to jest
Umowa o zachowaniu poufności, zwana też umową NDA, to dokument, który określa zasady postępowania z informacjami poufnymi przekazywanymi podczas negocjacji lub w czasie trwania współpracy. Umowa NDA ma chronić nasze poufne informacje przed ujawnieniem i niewłaściwym wykorzystaniem przez pracowników, współpracowników, kontrahentów i inne osoby, którym je udostępniamy. Zasadniczo chodzi o to, by nie zostały one ujawnione, nie trafiły do naszych konkurentów i nie zostały wykorzystane w konkurencyjnych celach.
Więcej o umowie o zachowaniu poufności możesz dowiedzieć się również z mojego podcastu:
Podcastu o umowie NDA możesz też słuchać na Youtube:
Oddzielna umowa o zachowaniu poufności czy tylko dodatkowy paragraf
Odrębna umowa, zawierana jest zwykle jeszcze przed podpisaniem umowy ostatecznej, gdy prowadzenie negocjacji wymaga ujawnienia drugiej stronie informacji poufnych. Umowa NDA jest też zawierana jako załącznik do umowy głównej, na przykład umowy o pracę, zlecenie, umowy współpracy B2B, gdy planujemy udostępnić kontrahentowi informacje poufnelubgdy będzie je dla nas przygotowywał.
Klauzula poufności, są to postanowienia o zachowaniu poufności wplecione w umowę główną, na przykład umowę o pracę, zlecenie lub umowę B2B.Zamiast podpisywać odrębną umowę, w umowie głównej zabezpieczamy informacje poufne przed ujawnieniem lub wykorzystaniem.
Co jest zatem lepsze, umowa NDA czy klauzula o zachowaniu poufności? Z prawnego punktu widzenia jest to obojętne. Czasami wygodniej jest zawrzeć odrębną umowę o zachowaniu poufności, a czasami wygodniej jest dodać do umowy głównej klauzulę o zachowaniu poufności.
Dalej, gdy będę pisał o umowie NDA, należy przez nią rozumieć również klauzulę poufności.
Co daje umowa NDA?
Umowa NDA, jeżeli jest dobrze napisana, w powiązaniu z innymi działaniami załatwia nam następujące sprawy.
Po pierwsze, jest dowodem na to, że przedsiębiorca przejawił wolę zachowania danej informacji jako poufnej dla osób trzecich. Zgodnie z ustalonym orzecznictwem sądów jest to warunek objęcia informacji tajemnicą przedsiębiorstwa (tak np. wyrok Sądu Najwyższego z 6 czerwca 2003 r., IV CKN 211/01, wielokrotnie cytowany w późniejszych wyrokach).
Po drugie, jest dowodem na podjęcie prawnych działań w celu zachowania poufności informacji. Zgodnie z definicją tajemnicy przedsiębiorstwa, przedsiębiorca powinien podjąć należyte działania w celu zachowania poufności informacji. Wśród nich są też działania prawne, a najważniejszym z działań prawnych jest właśnie zawarcie umowy o zachowaniu poufności. Trzeba przy tym pamiętać, że sama umowa NDA, bez rzeczywistej poufności informacji i innych działań w celu zachowania tej poufności, nie załatwia sprawy.
Po trzecie, umowa NDA ułatwia dochodzenie odszkodowania w razie naruszenia tajemnicy przedsiębiorstwa. Dodatkowo, jeżeli przewidzimy w niej karę umowną, nie będziemy musieli dokładnie wykazywać wysokości szkody.
Z kim i kiedy należy zawierać NDA?
Umowę NDA powinniśmy zawierać zawsze, gdy udostępniamy komuś swoje wartościowe informacje. W szczególności powinna być zawarta:
- z pracownikiem, zleceniobiorcą oraz osobą świadczącą usługi na dowolnej podstawie prawnej, czyli z szeroko rozumianym personelem,
- z osobami współpracującymi na zasadzie B2B,
- z menedżerami, członkami zarządu, członkami Rady Nadzorczej,
- z podwykonawcami, dostawcami, klientami,
- z firmami świadczącymi usługi outsourcingowe, jak IT, księgowość,
- podczas negocjacji,
- w celu ochrony pomysłu na biznes, produkt, wynalazek, itp.,
- z potencjalnym inwestorem, przed przystąpieniem do tzw. due diligence.
Jak zatem powinna wyglądać dobra umowa o zachowaniu poufności (umowa NDA)?
Nie ma takiego wzoru umowy o zachowaniu poufności (umowy NDA), który sprawdzi się w każdej sytuacji. Są jednak zasady, według których dobra umowa o zachowaniu poufności powinna być napisana.
Po zawarciu umowy o zachowaniu poufności (umowy NDA) przedsiębiorca powinien mieć więcej praw, niż gdyby jej nie podpisał. Powinien poprawić swoją sytuację prawną. Wydaje się to oczywiste, ale nie jest. Przedsiębiorcy często nieświadomie ograniczają swoje uprawnienia z tytułu tajemnicy przedsiębiorstwa. Dlatego umowę o zachowaniu poufności (umowa NDA), którą proponujemy kontrahentowi albo którą on proponuje nam, należy czytać z uwagą.
1. Sprecyzowanie tego, co jest poufne
Przede wszystkim w umowie o zachowaniu poufności lub klauzuli NDA należy sprecyzować informacje, które mają być zachowane w poufności. Samo odwołanie się do definicji tajemnicy przedsiębiorstwa, albo nawet jej powtórzenie, może okazać się niewystarczające. Definicja ta mówi o informacjach, które mają wartość gospodarczą, nie są ujawnione do wiadomości publicznej i przedsiębiorca przedsięwziął odpowiednie działania w celu zachowania ich poufności. Należy je skonkretyzować.
2. Określenie celu, do którego informacje mogą być wykorzystane
Informacje, a już z całą pewnością te szczególnie ważne, zwykle przekazuje się drugiej stronie w jakimś konkretnym celu. Warto w umowie o zachowaniu poufności skonkretyzować ten cel. Niech będzie to jedyny cel, w jakim informacje mogą być wykorzystane. Najczęściej jest to oczywiście wykonanie konkretnej umowy.
3. Sposób postępowania z informacjami
W umowie o zachowaniu poufności (umowie NDA) warto opisać minimalne środki bezpieczeństwa informacji, jakie powinien stosować nasz kontrahent.
W końcu chodzi nam o to, by informacja pozostała poufna, a nie o to, by mieć „papier”, tak na wszelki wypadek. Określenie poziomu zabezpieczeń informacji jest ważne między innymi dlatego, że niektórzy kontrahenci, zwłaszcza ci mniejsi lub od niedawna występujący w obrocie gospodarczym, mogą ich nie stosować.
4. Odpowiedzialność za naruszenie umowy o zachowaniu poufności (umowy NDA) i kara umowna
Gdy dochodzimy odszkodowania za naruszenie tajemnicy przedsiębiorstwa, zawsze musimy udowodnić wysokość szkody. Niestety wykazanie wysokości szkody bywa utrudnione, a czasami wręcz niemożliwe.
Zawierając umowę o zachowaniu poufności (umowę NDA) możemy ułatwić sobie dochodzenie odszkodowania, wprowadzając do niej karę umowną.
Kara umowna jest zryczałtowanym odszkodowaniem. Można jej dochodzić nie udowadniając powstania szkody i jej wysokości, a zatem bez potrzeby prowadzenia trudnego postępowania dowodowego. Wystarczy udowodnić naruszenie umowy i zastrzeżenie kary umownej na tę okoliczność.
Jeżeli kara umowna nie wystarczy na pokrycie szkody, to można dochodzić odszkodowania przewyższającego karę umowną, ale tylko pod warunkiem, że nasza umowa o zachowaniu poufności (NDA) to przewiduje. Warto o tym zapamiętać. Niedopisanie tego zdania do umowy może dużo kosztować.
5. Czas trwania obowiązku poufności
Tajemnica przedsiębiorstwa trwa tak długo, jak długo trwają łącznie trzy ustawowe przesłanki do jej istnienia – posiada wartość gospodarczą, jest poufna i podjęto należyte działania w celu zachowania jej poufności. Może zatem trwać przez czas nieograniczony. Wprowadzanie ograniczeń czasowych nie leży w interesie przedsiębiorcy.
Szczególną uwagę należy zwrócić na czas trwania obowiązku zachowania poufności przez pracowników, zleceniobiorców i osoby, które świadczyły pracę na podstawie innego stosunku prawnego.
Do dnia 3 września 2018 r. w ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji znajdował się przepis, zgodnie z którym obowiązek przestrzegania tajemnicy przedsiębiorstwa przez osoby, które świadczyły pracę na podstawie stosunku pracy lub innego stosunku prawnego, wynosił trzy lata od ustania stosunku umownego, chyba że umowa stanowiła inaczej albo ustał stan tajemnicy. W umowie można było ten okres wydłużyć lub skrócić, albo napisać, że obowiązek przestrzegania tajemnicy przedsiębiorstwa jest nieograniczony w czasie. Zdarzało się, że w umowach bezrefleksyjnie wpisywano trzyletni okres obowiązywania poufności, mimo że nie było takiej potrzeby.
W dniu 4 września 2018 r. ten przepis został usunięty z ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji i zasadą jest, że obowiązek zachowania poufności jest bezterminowy. Umowy zawarte przed zmianą ustawy obowiązują w dotychczasowym kształcie i mogą z nich wynikać niekorzystne dla pracodawców ograniczenia czasowe. Warto na to zwrócić uwagę.
6. Co robić po rozwiązaniu umowy, dla której zawarto umowę o zachowaniu poufności (umowę NDA)
W umowie o zachowaniu poufności warto przewidzieć, co odbiorca informacji (pracownik, zleceniobiorca, dostawca, klient, itp.) powinien zrobić z informacjami poufnymi po rozwiązaniu umowy głównej, dla której zawarto umowę NDA, albo po osiągnięciu uzgodnionego celu.
Najlepiej wprowadzić do umowy zobowiązanie do zwrócenia danych i zniszczenia ich kopii. Wtedy będzie jasne, że po rozwiązaniu umowy druga strona (były pracownik, zleceniobiorca lub kontrahent) nie powinien być w posiadaniu żadnych informacji, która stanowią naszą tajemnicę przedsiębiorstwa. Oczywiście poza tymi, które zapamiętał. Ale to jest już odrębny problem.
Mam nadzieję, że w oparciu o te wskazówki będziesz mógł sprawdzić lub napisać umowę o zachowaniu poufności.
Umowa o zachowaniu poufności (umowa NDA) z pracownikiem
Umowa o zachowaniu poufności, czyli umowa NDA, powinna być w pakiecie umów, które podpisują wszyscy pracownicy. Z racji swoich obowiązków pracownicy mają bardzo szeroki dostęp do informacji poufnych. Powinni więc wiedzieć, co stanowi nasze tajemnice przedsiębiorstwa i jak je chronić.
W dzisiejszych czasach raczej nie zdarza się, by pracownik całą swoją karierę spędził w jednej firmie. Kiedyś zmieni pracę i powinniśmy być na to przygotowani. Zawarcie umowy o zachowaniu poufności (umowy NDA) zabezpieczy naszą tajemnicę przedsiębiorstwa również po ustaniu stosunku pracy, gdy pracownik pójdzie pracować do konkurencji albo otworzy własną, konkurencyjną działalność gospodarczą.
Umowa o zachowaniu poufności (umowa NDA) ze zleceniobiorcą
Analogicznie jak w przypadku pracownika, umowę NDA należy zawierać również ze zleceniobiorcami. Zasady są takie same, jak przy zawieraniu umowy z pracownikiem.
Umowa o zachowaniu poufności – wzór umowy NDA
Podstawowy wzór umowy o zachowaniu poufności nie jest szczególnie skomplikowany. Opracowałem taki wzór, wraz z instrukcją jego wypełnienia krok po kroku oraz z komentarzami. Jest on dostępny w sklepie na blogu, tutaj. Jeżeli jednak zależy Ci na sporządzeniu indywidualnej, spersonalizowanej umowy o zachowaniu poufności, to zapraszam do kontaktu.
Autor: Robert Solga, radca prawny, wspólnik kancelarii Robert Solga i Wspólnicy
Jeżeli potrzebujesz pomocy prawnej w sprawie umowy o zachowaniu poufności, skontaktuj się ze mną:
e-mail: [email protected]
34 thoughts on “Umowa NDA, czyli umowa o zachowaniu poufności – co powinna zawierać”
Czy wiedza stanowiąca tajemnicę firmy powinny być przekazane pracownikowi w formie informacji czy też obustronnej umowy co skutkuje potwierdzeniem zapoznania się z jej treścią.
Kasia
Dla istnienia tajemnicy przedsiębiorstwa nie ma potrzeby podpisywania umowy o zachowaniu poufności. Wystarczy nawet ustna informacja, przy czym wiadomo, że w razie sporu najczęściej trudno jest udowodnić, że coś zostało powiedziane. Dlatego forma pisemna jest lepsza, a obustronna umowa jest najlepszym rozwiązaniem.
Pozdrawiam
Czy umowa o zaufaniu poufności ma zastosowanie tylko dla firm? Czy można taką umowę spisać przed założeniem działalności w ramach współpracy np nad stroną internetową firmy z programistą?
Nie ma przeszkód, by taką umowę podpisać przed rozpoczęciem działalności gospodarczej. Pozwala na to zasada swobody umów. Taka umowa będzie ważna, trzeba tylko dokładnie opisać zobowiązania stron.
Pozdrawiam
Czy taka umowa, żeby miała rygor prawny musi być sygnowana przez notariusza ?
Pozdrawiam,
Maciek
Wystarczy forma pisemna.
Pozdrawiam
Dzis podpisałam oswiadczenie o poufności danych w firmie ( nie podane sa żadne terminy tylko dzisiejsza data) i dzis tez rozwiązałam umowę o pracę.Czy takie oswiadczenie ma sens czy wygasa dnia następnęgo gdy juz nie jestem pracownikiem tej firmY?
Dzień dobry, na blogu dzielę się swoją wiedzą, lecz nie udzielam porad w sposób publiczny. Przed udzieleniem porady zawsze muszę zobaczyć dokumenty, o których Pani wspomina, a także najczęściej zadać dodatkowe pytania. No i przede wszystkim muszę wiedzieć, kto jest Pani pracodawcą, by uniknąć ewentualnego konfliktu interesów. Nie mogę doradzać obu stronom. Dodam jeszcze, że wszystkie informacje, które są mi przekazywane, także na etapie przed podjęciem decyzji o zleceniu porady, są objęte tajemnicą zawodową i są absolutnie poufne. Jeżeli jest Pani zainteresowana poradą, to uprzejmie proszę o bezpośredni kontakt mailowy. Zgodnie z przyjętą przeze mnie procedurą, po otrzymaniu zapytania przesyłam wycenę. Wtedy podejmuje Pani decyzję, czy chce mi zlecić udzielenie porady prawnej.
Pozdrawiam
Robert Solga
Czy pozostaje w zgodzie z Kodeksem Pracy, żeby w umowie o zachowaniu poufności zawieranej pomiędzy pracodawcą a pracownikiem (umowa o zachowaniu poufności stanowi swoistego rodzaju załącznik do umowy o pracę) wpisywać kwotową karę umowną np. 50 tyś złotych w przypadku ujawnienia informacji pracodawcy?
Witam,
jest ustalone orzecznictwo, z którego wynika, że kara umowna nie może być zastrzeżona na wypadek wyrządzenia pracodawcy przez pracownika szkody wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków pracowniczych (na przykład wyroki Sądu Najwyższego z dnia 10 października 2003 r., I PK 528/02, czy z dnia 8 stycznia 2008 r., II PK 120/07). Obowiązek zachowania poufności informacji, to podstawowy obowiązek pracowniczy (art. 100 § 2 pkt. 4 Kodeksu pracy). Z tych samych wyroków wynika, że karę mowną można stosować do czasu po ustaniu stosunku pracy, gdyż wówczas mamy do czynienia z byłym pracownikiem i byłym pracodawcą. Wyroki dotyczyły zakazu konkurencji po ustaniu stosunku pracy. Wysokość kary umownej nie wydaje się wygórowana, ale akurat tę kwestię ocenia się indywidualnie.
Pozdrawiam
Witam,
jak do treści Pana artykułu, a dokładnie jego pkt 5 odnosi się art. 364 (1) kc zgodnie z którym, Zobowiązanie bezterminowe o charakterze ciągłym wygasa po wypowiedzeniu przez dłużnika lub wierzyciela z zachowaniem terminów umownych, ustawowych lub zwyczajowych, a w razie braku takich terminów niezwłocznie po wypowiedzeniu.?
Bardzo dziękuję za to pytanie. Bardzo na miejscu. Moim zdaniem nie jest to zobowiązanie podlegające wypowiedzeniu. Poszukałem, podobne zdanie jest prezentowane w komentarzu do art. 11 uznk: J. Szwaja (red.), Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Komentarz. Wyd. 3, Warszawa 2013, komentarz do art. 11, Sołtysiński/Gogulski.
Panie Mecenasie,
ja z kolei zapytam tak (co Pan uważa): czy do bezterminowej umowy o zach. poufności – nie związanej ze świadczeniem pracy na podstawie jakiegokolwiek stosunku prawnego – stosujemy art. 365 (1) k.c., czy też nie i uważamy, że takiej umowy nie można jednostronnie wypowiedzieć, chyba że rozwiązać za porozumieniem stron?
Mam w praktyce stażystę – który ma współpracować z daną firmą – podpisano z nim odrębną umowę a propos zachowania poufności.
We wspomnianym komentarzu istnieje zdanie w tej kwestii – odnośnie akurat umów z licencjobiorcami, które idzie tak:
„Zasada rozsądku” pozwala usprawiedliwić nieograniczony żadnym terminem umowy obowiązek zachowania cudzych informacji w tajemnicy, tzn. zakaz powstrzymania się od przekazywania i ujawniania sekretów nakładany na licencjobiorców tak długo, jak informacja pozostaje nadal poufna. W przeciwieństwie do pokontraktowych zakazów korzystania z poufnego know-how zakazy ujawniania lub przekazywania poufnych informacji nie ograniczają w istotny sposób konkurencji między stronami umowy. Ograniczenia prawa antymonopolowego nie mają bowiem na celu swoistego „wywłaszczania” dysponenta tajemnicy w drodze ujawnienia poufnej informacji. Wynika to zarówno z treści art. 11 ust. 2 ZNKU, który nie dotyczy umów transferu technologii, jak i z funkcjonalnych dyrektyw wykładni. Z tego ostatniego względu należy również uznać, że umowy takie nie podlegają wypowiedzeniu na podstawie art. 365(1) KC.
Dziękuję uprzejmie!
Dodam jeszcze, co ważne, że: spółka, która podpisała ze stażystą tę umowę o zach. poufności, zawarła umowę z inną firmą o zorganizowanie w ramach projektu X tego stażu w ich spółce.
To chyba jest zgodne z komentarzem, o którym pisałem wyżej. Komentarz do art. 11 uznk: J. Szwaja (red.), Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Komentarz. Wyd. 3, Warszawa 2013, komentarz do art. 11, Sołtysiński/Gogulski. Zdaniem autora, takie zobowiązanie jest niewypowiadalne. Takie też jest moje zdanie w tej kwestii.
Pozdrawiam
Bardzo interesujący artykuł! Zainteresowała mnie zwłaszcza kwestia ustalania wysokości kary umownej, i czy ciężko byłoby dochodzić przed sądem tego, że rzeczywista szkoda przewyższyła wysokość kary.
Dziękuję. Jeżeli kara umowna będzie rażąco wygórowana, to sąd będzie mógł ją obniżyć. Pozwany ma prawo żądać tego na podstawie art. 484 par. 2 k.c. Dochodzenie naprawienia szkody w takich sprawach zawsze jest trudne, dlatego warto stosować karę umowną. Wyliczenie szkody w razie naruszenia tajemnicy przedsiębiorstwa w większości wypadków wymaga dowodu z opinii biegłego sądowego.
Nie wiem czy ktoś o to pytał, ale co do pkt. 6
Zniszczenie i przekazanie kopii dokumentów stawia w złej sytuacji wykonującego zlecenie gdyż pozbawiony jest dowodów dzięki którym mógłby walczyć w razie problemów a tak pozostaje z niczym. I jak tu rozwiązać ten problem w zapisie umowy?
Jak wysokie mogą być kary umowne? Gdy pracodawca wyceni niby szkode na 1 mln zł to tyle będe mu płacic?
Witam, na temat kary umownej piszę więcej w tym wpisie
Panie Mecenasie,
a jaka umowa powinna być podpisana z pracownikiem biura rachunkowego, jeśli nie chodzi o to, aby nie otwierał własnego biura ale o to, by nie odszedł z klientami?
dziękuję i pozdrawiam
Witam,
napisanie umowy o zakazie konkurencji w takim zakresie jest proste. Piszemy mniej więcej tak, jak Pani zaproponowała, czyli że jeżeli otworzy swoje biuro, to nie może obsługiwać naszych klientów. Oczywiście trzeba to ubrać w precyzyjne sformułowania. Nie rozwiązuje to jednak innego problemu, polegającego na tym, że pracownik odejdzie z klientami do innego biura, w którym będzie tylko pracownikiem, a nie właścicielem. Jeżeli chcemy napisać „w porządku” umową o zakazie konkurencji, to znaczy taką, w której chronimy się w wystarczającym dla nas zakresie, ale jednocześnie nie zakazujemy pracownikowi pracy w zawodzie, to musimy po uszczelniać różne miejsca. Może się okazać, że jednak zostanie jakaś droga, o której się nie pomyślało. Niemniej jestem zwolennikiem umów, które są wyważone, zabezpieczają pracodawcę, ale nie eliminują pracownika z zawodu.
Dziękuję za pytanie i pozdrawiam
Robert Solga
Panie Robercie, mam pytanie odnoście kary finansowej.
W artykule:
http://www.praca.pl/poradniki/dla-pracodawcow/klauzula-poufnosci-nie-moze-przewidywac-kar-umownych_pr-1434.html
Jest mowa o tym, że coś takiego jest niezgodne z prawem. Może Pan to wyjaśnić?
Panie Marcinie,
w tym artykule jest mowa o karze umownej nałożonej na pracownika za zdarzenia w czasie trwania umowy o pracę. Taka kara umowna jest rzeczywiście niedopuszczalna, gdyż byłaby sprzeczna z zasadami odpowiedzialności odszkodowawczej pracownika wobec pracodawcy. Sąd Najwyższy w kilku orzeczeniach stwierdził, że kara umowna nie może być zastrzeżona na wypadek wyrządzenia pracodawcy przez pracownika szkody wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków pracowniczych (np.: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 stycznia 2008 r., II PK 120/07).
Pozdrawiam
Witam, często na tego typu umowach widnieje zdanie: „nie wyłącza
ani nie ogranicza prawa Ujawniającego do dochodzenia odszkodowania
przenoszącego wysokość zastrzeżonej kary umownej” – chodzi o słowo „przenoszącego” – czy jest to błąd powielany przez osoby przygotowujące umowy wg wzorca? Czy zamiast tego słowa należy użyć „przewyższającego”, czy też jest w „przenoszącym” jakaś inna logika?
Witam, to nie jest błąd. To jest powtórzenie przepisu Kodeksu cywilnego, który dotyczy kary umownej. Taki tam prawniczy żargon.
Art. 484. [Wysokość kary umownej a odszkodowanie]
§ 1. W razie niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania kara umowna należy się wierzycielowi w zastrzeżonej na ten wypadek wysokości bez względu na wysokość poniesionej szkody. Żądanie odszkodowania przenoszącego wysokość zastrzeżonej kary nie jest dopuszczalne, chyba że strony inaczej postanowiły.
§ 2. Jeżeli zobowiązanie zostało w znacznej części wykonane, dłużnik może żądać zmniejszenia kary umownej; to samo dotyczy wypadku, gdy kara umowna jest rażąco wygórowana.
Witam Serdecznie,
W przypadku dzielenia sie informacjami dotyczacymi urzdazenia, ktore ma potencjalna mozliwosc aby uzyskac patent. Urzadzenie jest na etapie prototypu ale nie zostalo jeszcze zgloszone do ochrony patententowe lub innej formy ochrony intelektualnej.
Czy umowa o zachowaniu poufnosci danych/informacji dotyczacych danego wynalazku jest wystarczajaca i daje ochrone przed kradzieza pomyslu?
Czy sa jakies szczegolne zapisy w umowie chroniace przed potencjalnym wykorzystaniem lub kradzieza tego wynalazku?
Dziekuje i Pozdrawiam
Dziękuję za ciekawe pytanie.
Wynalazek tylko wtedy może być opatentowany, gdy jest nowy. Wynalazek jest nowy, jeśli nie jest on częścią stanu techniki (art. 25 Prawa własności przemysłowej). Natomiast Przez stan techniki rozumie się wszystko to, co przed datą, według której oznacza się pierwszeństwo do uzyskania patentu, zostało udostępnione do wiadomości powszechnej w formie pisemnego lub ustnego opisu, przez stosowanie, wystawienie lub ujawnienie w inny sposób. (art. 25 ust. 2 p.w.p.)
Umowa o zachowaniu poufności nie gwarantuje, że wynalazek zostanie poufny lub nie zostanie skradziony. Powinna być jednak stosowana, gdyż jest to podstawowe narzędzie prawne, służące do ochrony informacji.
Wynalazek ujawniony przestaje być nowy, mimo że w wyjątkowych wypadkach można jeszcze uzyskać na taki wynalazek patent. Proszę zwrócić uwagę na art. 25 ust. 5 p.w.p.
Poniżej podaję przepis Prawa własności przemysłowej, który dotyczy tej kwestii.
Art. 25. [Definicja nowości i stanu techniki]
1. Wynalazek uważa się za nowy, jeśli nie jest on częścią stanu techniki.
2. Przez stan techniki rozumie się wszystko to, co przed datą, według której oznacza się pierwszeństwo do uzyskania patentu, zostało udostępnione do wiadomości powszechnej w formie pisemnego lub ustnego opisu, przez stosowanie, wystawienie lub ujawnienie w inny sposób.
3. Za stanowiące część stanu techniki uważa się również informacje zawarte w zgłoszeniach wynalazków lub wzorów użytkowych, korzystających z wcześniejszego pierwszeństwa, nieudostępnione do wiadomości powszechnej, pod warunkiem ich ogłoszenia w sposób określony w ustawie.
4. Przepisy ust. 1-3 nie wyłączają możliwości udzielenia patentu na wynalazek dotyczący substancji lub mieszanin stanowiących część stanu techniki do zastosowania lub zastosowania w ściśle określony sposób w sposobach leczenia lub diagnostyki, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 3, pod warunkiem że takie zastosowanie nie stanowi części stanu techniki.
5. Przepisy ust. 1 i 2 nie wyłączają możliwości udzielenia patentu na wynalazek, jeżeli jego ujawnienie nastąpiło nie wcześniej niż sześć miesięcy przed dniem dokonania zgłoszenia wynalazku i było spowodowane oczywistym nadużyciem w stosunku do zgłaszającego lub jego poprzednika prawnego.
Pozdrawiam
Bardzo pomocny artykuł. Dziękuję za jego publikację. Mam drobne pytanie, czy jest ważna umowa w świetle prawa podpisana zdalnie. Np. poprzez podpisanie umowy wydrukowanej i zeskanowanie, lub dodanie cyfrowo podpisu (wcześniej zeskanowanego), a następnie w PDF’ie wysłane mailem? Czy musi to być fizycznie zrobione np. poprzez wysłanie dokumentu kurierem? Z góry dziękuję za odpowiedź.
Dziękuję. Możliwość zawierania umów zdalnie, poprzez wysyłanie skanów podpisanych własnoręcznie umów, dotyczy tylko takich umów, które dla swej ważności nie wymagają formy pisemnej lub innej szczególnej. Przykładowo umowa o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy musi być zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważności, a zatem sama wymiana skanów nie wystarcza. Jeżeli chodzi o Pana pytanie, to niestety nie mogę na nie odpowiedzieć, gdyż byłaby to porada prawna, a porad nie mogę udzielać publicznie na blogu. Pozdrawiam
Wiem, że pytanie z sierpnia 2016, ale może ktoś inny będzie potrzebował odpowiedzi w temacie. Zaznaczam, że nie jestem prawnikiem, ale ten temat bardzo mnie interesuje i warto dzielić się wiedzą. W telegraficznym skrócie:
Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 30 grudnia 1993 r., o sygn. akt III CZP 146/93 stwierdził, iż własnoręczny podpis jest to językowy znak graficzny postawiony własnoręcznie przez osobę składającą oświadczenie woli, co pozwala na podstawie badań grafologicznych ustalić, od kogo on pochodzi.
Ponadto podpis powinien zostać umieszczony pod tekstem oświadczenia woli. Z kolei zagadnienie własnoręczności podpisu Sąd Najwyższy w wyroku o sygn. akt IV CSK 78/09 dookreślił jako nadanie cech indywidualnych i powtarzalnych podpisowi, który nawet nie będąc czytelnym powinien wskazywać na cechy charakterystyczne dla osoby, która go składa i tym samym wskazywać na tę osobę.
KC Art. 73
§ 1. Jeżeli ustawa zastrzega dla czynności prawnej formę pisemną, czynność dokonana bez zachowania zastrzeżonej formy jest nieważna tylko wtedy, gdy ustawa przewiduje rygor nieważności.
§ 2. Jeżeli ustawa zastrzega dla czynności prawnej inną formę szczególną, czynność dokonana bez zachowania tej formy jest nieważna. Nie dotyczy to jednak wypadków, gdy zachowanie formy szczególnej jest zastrzeżone jedynie dla wywołania określonych skutków czynności prawnej.
KC Art. 78
§ 1. Do zachowania pisemnej formy czynności prawnej wystarcza złożenie własnoręcznego podpisu na dokumencie obejmującym treść oświadczenia woli. Do zawarcia umowy wystarcza wymiana dokumentów obejmujących treść oświadczeń woli, z których każdy jest podpisany przez jedną ze stron, lub dokumentów, z których każdy obejmuje treść oświadczenia woli jednej ze stron i jest przez nią podpisany.
KK Art. 115.
§ 14. (55) Dokumentem jest każdy przedmiot lub inny zapisany nośnik informacji, z którym jest związane określone prawo, albo który ze względu na zawartą w nim treść stanowi dowód prawa, stosunku prawnego lub okoliczności mającej znaczenie prawne.
Tym samym, przypuszczam (przypominam, że nie jestem prawnikiem), że podpisanie wydrukowanej umowy oraz odesłanie zeskanowanej formy powinno zachować ważność czynności prawnej, o ile ustawa nie przewiduje zachowania formy szczególnej, np. podpisywanie dokumentów w obecności notariusza, itp.
„Najlepiej wprowadzić do umowy zobowiązanie do zwrócenia danych i zniszczenia ich kopii.”
Ja np przechowuje kopie wszystkiego nad czym pracowałem na własnych dyskach. Nie lubie implementować tego samego po 100x 😉
Czy taka forma Kary umownej w przypadku gdy jestem tylko tlumaczem patentu jest prawnie dopuszczalna?
4. Kary umowne
W przypadku naruszenia przez którąkolwiek ze stron postanowień §2 lub §3 a), obowiązana ona będzie do zapłaty kary umownej w wysokości 50 000 zł (słownie: pięćdziesiąt tysięcy złotych) za każdorazowe naruszenie, w terminie 7 (siedmiu) dni od otrzymania stosownego wezwania od drugiej ze stron. Wezwanie do zapłaty winno zawierać dokładny opis, okoliczności i sposób dokonania naruszenia. Kara umowna nie wyłącza prawa do odszkodowania do wysokości poniesionej szkody, ponad wysokość zastrzeżonej kary umownej.
Nie widzę nic niestosownego w karze umownej za naruszenie obowiązku poufności przez tłumacza patentu (zakładam, że chodzi o wynalazek przed jego ogłoszeniem przez Urząd Patentowy). Wynalazek przed uzyskaniem patentu jest bardzo wartościową informację i jego ujawnienie może zaprzepaścić możliwość uzyskania patentu.